یک تئوری وجود دارد که هر جا استخوان را تحت فشار قرار دهیم، تحلیل می رود و هر گاه آن را تحت کشش قرار دهیم، استخوان ساخته می شود. این فشار باید بسیار ملایم و از فشار خون کمتر باشد، تا باعث نکروز (مردن سلول ها) نشود. این فشار باید چند ماه یا سال ادامه یابد.

برخی با دستگاه های ثابت و برخی با دستگاه های متحرک انجام می شود. در سنین پایین به ارتودنسی متحرک و بیمارانی که در بزرگسالی مراجعه می کنند به ارتودنسی ثابت نیاز دارند. بعد از ارتودنسی ثابت هم برای حفاظت از ارتودنسی متحرک استفاده می شود تا دندان ها دوباره جابه جا نشوند.

مهم ترین مشکلی که ممکن است ایجاد شود، وقتی است که بخواهیم مشکلات فکی را با ارتودنسی اصلاح کنیم یا پزشکانی که در این زمینه آموزش کافی ندیده و مبادرت به انجام چنین کاری می کنند ممکن است مشکلاتی جدی برای بیمار ایجاد کنند. مثلا با فشار غیرعادی که به دندان ها وارد می شود،تحلیل در دندان یا ریشه به وجود آید. هر درمانی ابتدا برای بیمار ممکن است مشکلاتی را پیش آورد. ارتودنسی به حافظت و بهداشت مناسب دهان و دندان نیازمند است. زیرا در این حالت و با وجود یک شیء اضافی در دهان آن هم به طور دائم، احتمال پوسیدگی بیشتر است. ولی معمولا بیماران به آن عادت می کنند و اختلالی در زندگی طبیعی به وجود نمی آید.

زمان آن متغیر است ولی اغلب ممکن است یک تا دو سال طول بکشد و وقتی پزشک از نتیجه کار مطمئن شود، آن را خارج می کند.

جراحی به صورت سر پایی است، ولی متاسفانه بیشتر بیماران بزرگسال ما با آن مخالف هستند و فقط به ارتودنتیست مراجعه کرده و اقدامی انجام می دهند که غیرقابل جبران است.